Καλοκαίρι του 2011.
Ως συνήθως, πάντα κοιτάω κάτω, και πάντα κάτι βρισκώ, χρήματα, πέτρες, παπούτσια ότι θες. Για άλλη μια φορά βρήκα πέτρα..και τι πέτρα(ανοίγει και κεφάλια).
Σεπτέμβριος του 2011
Μόλις έδωσα το μάθημα που χρωστούσα και πάμε για πτυχίο. Μέχρι να το πάρω όμως, ας το ρίξω στις καλλιτεχνίες. Θυμήθηκα την πέτρα που βρήκα πριν λίγο καιρό. Είχα και κάτι ντέμπερες - δεν τις πετάω ποτέ κάπου θα χρειαστούν - πήρα το πινέλο και άρχισα να σχεδιάζω μια θάλασσα με τον ήλιο και λίγα σύννεφα.
Αύγουστος 2012
Ένα χρόνο μετά και ενώ νόμιζα ότι κάποιος μου πήρε την πέτρα...Να τη ..τη βρήκα κάτω από παλιά σχοινιά (κάτι θα κάνω και με αυτά). Ε λοιπόν. αν και έχει περάσει 1 χρόνος η πέτρα αντέχει παρά το γεγονός ότι έχει κάποιες εκδορές. Εγώ πάντως είπα να τη μοιραστώ. Είναι μια ιδέα.
